اصلا مهم نیست که به وبلاگت سر نمی زنی شاید خیلی برات تکراری شده یا من خیلی دیر به دیر برات مطلب جدید می زاری ... اما نوشته ها مثل آبشار نیستند که که از سر تا پای آدم جاری باشند خیلی از احساسات حتی قابل بیان نیستند مثلا تو می تونی حس خوشحالیت را توصیف کنی ......
نمی دونم باید از کجا شروع کنم خیلی وقته برات هیچی ننوشتم . می دونم وقتی می آیی و میبنی اینجا خالیه و هیچ وطلب جدیدی توش نیست کلی پکر می شی.....
اما نوشته هام اینجا و هر دست نوشته دیگه توی هر جای دنیا نمی تونه نشون دهنده علاقه من به تو باشه خودتم می دنی قلب آدم مکان نیست که محدودیت داشته باشه . تو گذشت زمانم قلب آدم پیر نمی شه که خاطراتشم کهنه بشن....
اما این روزها از همیشه بیشتر فکر می کنم به آینده و اتفاقاتی که تو راه هستن ....